Traumatherapie

Somatic Experiencing is een vorm van traumatherapie, ontwikkeld door de Amerikaanse arts Peter A. Levine.

De behandelmethode richt zich op de fysieke aspecten van het trauma in plaats van op het trauma zelf. Door te focussen op de veilige zone in plaats van op het trauma, kunnen de fysieke aspecten alsnog (ook vele jaren na ontstaan van het trauma) worden opgelost waarmee het trauma verdwijnt.​

Getraumatiseerde wilde dieren bestaan niet in het dierenrijk. Geïnspireerd door deze bevinding is Dr. Peter A. Levine zich gaan verdiepen in het ontstaan van trauma. In het wild levende dieren komen ongetraumatiseerd uit zeer stressvolle situaties. Hij ontdekte dat dit komt doordat zij in staat zijn om de stressreactie, ontstaan tijdens een traumatisch moment, volledig af te maken nadat de stressvolle situatie voorbij is.​

Een traumatisch moment ontstaat als er te snel, te veel, te plotseling gebeurt waarbij de natuurlijke impuls van 'vechten of vluchten' op dat moment niet kan worden gevolgd. Het zenuwstelsel raakt in stress. Wilde dieren weten van nature dat en hoe ze hun stressreactie na het traumatische moment alsnog moeten afmaken. Zo wordt het zenuwstelsel ontladen en wordt het ontstaan van een trauma voorkomen. Bij de mens staat de neocortex, het deel van de hersenen wat betrokken is bij redeneren, abstract denken en taal, de natuur in de weg. De stressreactie wordt niet ontladen, waardoor de energie van het trauma opslaat in het zenuwstelsel.

Doordat de energie, ontstaan door een traumatisch moment, ligt opgeslagen in het zenuwstelsel, zal het lichaam elke keer reageren met hernieuwde stress zodra het lichaam herinnerd wordt aan het trauma. Dit kunnen zelfs hele kleine (onbewuste) dingen zijn, zoals een geur, een kleur, een klank van een stem etc. Hierdoor is de kans op hertraumatisering erg groot.

Somatic Experiencing is gericht op de lichamelijke reacties, op het naar beneden brengen van de stressreactie, waardoor er vanuit een veilige positie gewerkt kan worden. Focus op het trauma, wordt hierbij zoveel mogelijk voorkomen. De cliënt leert hoe hij zelf de stress kan reguleren en in de veilige zone kan blijven door de reacties van zijn lichaam te begrijpen. Hij leert wat hem kan helpen om in zijn veilige zone te blijven. Door voortdurend in de veilige zone te blijven kan het lichaam de opgeslagen energie van het trauma stukje bij beetje ontladen, zal de reikwijdte van de veilige zone toenemen, waardoor de traumatisering blijvend verdwijnt.